Het jaar 1973. Als jonge jongen, net 18 geworden, gaat Louis aan het werk bij een bouwmaterialenhandel die in die tijd net begint met het leveren van keukenblokjes en bovenkastjes voor onder meer de woningbouwvereniging. “Dat was het begin van mijn werkzame leven in de keuken. Nog niks geen luxe in die tijd. Misschien was het in de Randstad in de jaren 70 een ander verhaal, maar hier was het allemaal heel eenvoudig.” Na een paar jaar bij de bouwmaterialenhandel, maakte Louis de overstap naar Louwerse en De Priester, een interieurbedrijf actief op het gebied van keukens, badkamers en tegels. Na korte tijd op de administratie, kwam hij al snel terecht in de verkoop. “Veel leuker vond ik dat, vooral vanwege de klantcontacten.” En dat is tientallen jaren later onveranderd. Ook in het familiebedrijf ligt de focus van Louis op de verkoop.

Van werknemer naar ondernemer
Bij Louwerse en De Priester kwam hij terecht in de luxere aanbouwkeukens. Zestien jaar lang deed hij hier, als verkoper en vestigingsleider, ervaring op. “Hij werkte altijd mee op de winkelvloer, hij is er geen type voor enkel op kantoor te zetten”, merkt Fabiënne op. “Ik heb dit werk altijd oprecht leuk gevonden. Anders had ik het ook niet tot de dag van vandaag gedaan. Als je geen plezier hebt in je werk, moet je wat anders gaan doen”, aldus Louis.

Het plan iets voor zichzelf te beginnen, zat er altijd al in. Maar, zo geeft de ondernemer aan, de mogelijkheid moet er zijn én je moet er samen achter staan. Fabiënne, geboren in 1975, licht toe: “Mijn moeder wilde wachten tot ik op de middelbare school zat en mezelf meer kon redden. Mijn ouders wilden een eigen bedrijf echt samendoen en zij wilde niet daarnaast de 24/7 zorg voor een kind.” Ze was veertien toen Louis en Charlot Van Vliet in 1990 hun eigen bedrijf begonnen. Louis vertelt: “De vestiging in Terneuzen waar ik werkte werd opgeheven en verhuisde naar een andere locatie. Plan was dat zij onderdak zouden krijgen bij POT Interieur, maar dat ging niet door. Toen heb ik zelf contact gezocht met POT, vanuit het idee dat ik iets wilde doen voor het hogere segment, waarin ook POT opereert. Maar het antwoord was nee. Aan plaatselijke keukenboeren geen gebrek, Pot zag een keukenbedrijf onder hun dak op dat moment niet zitten. Niet veel later werd ik benaderd door SieMatic Nederland; POT wilde wel in zee met een bekend merk met een hoge kwaliteit en zij stuurden SieMatic vervolgens mijn kant op.” Lang verhaal kort: “Louis had in zestien jaar tijd een goede naam opgebouwd, er was volop vertrouwen in hem als persoon, maar POT wilde in eerste instantie niet in zee met het zoveelste keukenbedrijf. Met het concept van SieMatic erachter zagen ze het echter wel zitten.” Louis: “SieMatic kende ik al van oudsher, een prachtig merk, dat voelde meteen goed. Dus zo is het gekomen. Het moest blijkbaar zo zijn.”

In 1990 openden de deuren van SieMatic Keukenstudio van Vliet, op de bovenverdieping van de exclusieve interieurzaak POT in Axel. Het was de tijd van de shop-in-shops. SieMatic had op een aantal plekken in Nederland brandstores; kleine boetiekjes midden in een gerenommeerde zaak, waar je een exclusief publiek aantrekt. Van Vliet werd de tweede die op die manier te werk ging. “Het was een andere manier van werken, enorm klantgericht.” Al van oudsher is POT een bedrijf waar je enkel topmerken als Rietveld, Vitra en Eames vindt. Het familiebedrijf bestaat al meer dan 100 jaar en behalve de lokale en regionale markt in het Zuiden van Nederland, spreekt het ook de Vlaamse markt aan. Op slechts een paar kilometer van de grens richt ook Keukenstudio Van Vliet zich op zowel de Nederlandse als de Belgische consument. “Wij huren meters van Pot, maar zijn volledig zelfstandig. Zij zijn zeven dagen per week geopend, wij zijn op maandag gesloten. We doen het met z’n tweetjes, dus zeven uit zeven is voor ons te veel. Maar op maandagen worden klanten wel opgevangen door personeel van Pot, er is altijd iemand om mensen aan te spreken en dan een afspraak in te plannen. Dat is één van de voordelen van het feit dat we onder hetzelfde dak zitten”, vertelt Fabiënne.

Liefde voor ontwerpen
De dochter van Louis en Charlot ging in 1998 aan het werk in het bedrijf van haar ouders en ging nooit meer weg. Dat was in eerste instantie absoluut niet de bedoeling. Fabiënne studeerde af aan de kunstacademie Breda in binnenhuisarchitectuur en bouwkunde en liep onder meer stage bij Bert Blankers. Om haar ouders te ondersteunen in een piekperiode, besloot ze na haar opleiding ‘tijdelijk’ in het bedrijf te gaan werken. “Ik had heel veel plannen, maar ik vond het hier zo leuk, dat ik nooit meer ben weggegaan.” Zonder spijt, benadrukt ze. “Ik heb altijd de keuze gehad wat anders te gaan doen. Als kind wilde ik veearts worden, maar ik was te slecht in natuurkunde en wiskunde. Voor tekenen bleek ik wel een talent te hebben, zo werd ik aangenomen op de academie en heb ik een complete switch gemaakt, naar iets wat ik ook heel erg leuk vind. En de liefde voor dieren is er nog altijd, maar dan thuis, niet in mijn werk.” Het ontwerpen en tekenen van keukens en interieurs is hetgeen Fabiënne het liefst doet. “Het balletje is zo gaan rollen; ik bleek echt goed in ontwerpen en ben er in de loop der jaren ook steeds beter in geworden. Het ontwerpen is nog altijd mijn ding. Verkopen hoort er jammer genoeg bij, maar dat is zeker niet mijn eerste liefde.”

Gelukkig zijn de taken bij Keukenstudio Van Vliet naar alle tevredenheid duidelijk verdeeld. Verkoop is de afdeling van Louis en ook Charlot was altijd “een rasechte verkoper met een grote, eigen klantenkring”. “Zo lang ik gezond ben en er lol in heb, blijft het leuk. Fabiënne gaat het bedrijf tezijnertijd overnemen en het idee is dat mijn schoonzoon dan mijn rol overneemt”, vertelt Louis. “Hij zit al in de verkoop, in de interieurbranche, dus dat past goed.” Hoewel beiden hun taakvoorkeuren hebben, weten ze ook: in een klein bedrijf als dit, moet je alles kunnen: verkoop, bestellen, administratie, problemen oplossen, ontwerpen. En, zo beamen beiden: “Dat is ook het leuke van ondernemer zijn. Het is veel werk, maar je hebt de volledige controle en de mensen die hier binnenkomen zijn echt klanten. Je kent ze persoonlijk, het zijn nooit nummers. Wij zijn van A tot Z bij het hele traject betrokken. Dat doen we samen met Paul, onze monteur die hier volgend jaar ook al 25 jaar werkt.” Louis maakt een snelle rekensom: “Er loopt hier opgeteld 100 jaar aan ervaring.”

Pittige tijden
Het ondernemen brengt de familie Van Vliet veel moois, maar er waren ook zware tijden. In 2007 woedde er een grote brand, waarbij het bedrijf grotendeels afbrandde. “Daarna hebben we alles opnieuw opgebouwd en is het nog mooier geworden, maar in tussentijd heeft de verkoop een jaar stilgelegen. In die tijd hadden we kantoor aan huis. We deden nog wel wat, maar zonder showroom kun je in feite niks.” Fabiënne herinnert zich nog goed hoe de keukenstudio een jaar later op eerste kerstdag haar deuren weer opende. “Diezelfde week kwamen er twaalf klanten bij ons, die echt hadden gewacht met het kopen van hun nieuwe keuken, tot wij weer open waren. Dat was heel mooi. De manier waarop wij omgaan met onze klanten, krijg je op zo’n moment dan terug.” Louis: “We hebben heel wat meegemaakt hier. Toen we nog geen jaar open waren, begon de Golfoorlog, dat voelde je meteen in de verkoop. En net na de heropening hadden we de economische crisis. We hebben best pittige tijden gehad, met als laatste corona. Dat kunnen we ook nog wel hebben, dachten we, en dat bleek vervolgens een enorme meevaller. Inmiddels merken we wel dat de hausse voorbij is, dat het nu weer even wat minder is.” Fabiënne vult aan: “Het moet niet stilvallen natuurlijk, maar het is ook fijn om weer wat meer rust te hebben. De levertijden worden weer beter, er is meer tijd voor klanten, je hoeft ze niet meer teleur te stellen. Wij zijn een bedrijf waar we elke klant als koning behandelen en laatste jaren hebben we best vaak nee moeten verkopen. Dat zijn we niet gewend, maar kon niet anders. Nu normaliseert dat weer, terug naar normaal, dat voelt goed.”

Huisselectie Van Vliet
Jarenlang was Keukenstudio Van Vliet puur SieMatic brandstore. Op een gegeven moment kwam er vanuit dealers wat druk om er een nevenmerk naast te zetten, waarmee naast het hogere segment ook een andere doelgroep bediend kon worden. “SieMatic is prijstechnisch niet voor iedereen haalbaar. Wij moesten daardoor regelmatig nee verkopen, terwijl mensen eigenlijk graag bij ons wilden kopen, vanwege ons en onze service. Dan was iemand heel blij met ons ontwerp, maar bleek het toch te prijzig, waardoor ze met ons ontwerp naar een goedkoper alternatief gingen kijken”, aldus Fabiënne. “Ik denk dat specialisatie in een bepaald merk goed is. Dat is voor ons nog steeds SieMatic, oude liefde roest niet. Maar het is goed er iets naast te hebben.”

“SieMatic is een heel mooi merk, heel fijn om mee te werken en met heel veel mogelijkheden. Alles kan. Dat verandert niet. Daarnaast hebben wij een aantal jaren het Spaanse merk Santos gevoerd. Een mooi familiebedrijf, maar het nadeel was dat Santos in de basis gericht is op Latijns Amerikaanse markt. Nederland heeft specifieke wensen. Santos maakt heel bijzondere producten, maar bijvoorbeeld de koelkast met combimagnetron erboven, dat is een typisch Nederlandse vraag. Dat kenden zij niet. Er werd wel over nagedacht, maar kwam uiteindelijk niet van de grond. Daar kwam bij dat Santos prijstechnisch maar net iets onder SieMatic zat. Niet genoeg verschil dus. En SieMatic had een naam, Santos was hier onbekend. Uiteindelijk zijn we er daarom mee gestopt.” In de jaren daarna voerde Keukenstudio Van Vliet er voor het middensegment een nevenmerk van SieMatic naast. “Dat liep best goed, maar dat merk stopte na de economische crisis. Toen hadden wij dus wederom geen alternatief voor de klant die wat minder te besteden heeft.”

Keuzes maken
De oplossing bleek een eigen collectie. “Wij willen een kwalitatief goed merk én een merk dat andere dingen heeft als Siematic, het moet echt een aanvulling zijn, geen vervanging. We zijn bij Ballerina terechtgekomen. Die keukens vormen nu onze Huisselectie Van Vliet. Onze inkoop, los van SieMatic, want dat gaat rechtstreeks, doen we tot volle tevredenheid via MHK.” Tegenwoordig biedt Keukenstudio Van Vliet dus SieMatic en Huisselectie Van Vliet. Meer wordt het ook niet. “We zijn naar verhouding een klein bedrijfje. Wanneer je er nog een merk naast zet, krijg je zo’n versplintering, dan ben je voor niemand meer interessant. Je kunt niet alles verkopen, het is belangrijk keuzes te maken. Wij hebben ervoor gekozen één merk te bieden voor het hogere segment en één voor het middensegment. Daarmee maken wij voor elke klant een voorstel en ontwerp op maat.” “Dit werkt voor ons én voor onze klanten. Die voelen zich hier thuis. Wij denken echt mee, ook als ze tien keer binnenkomen. Dat er klanten waren die in het jaar na de brand op ons gewacht hebben, zegt genoeg. We zien ook veel oude klanten terug. Wij staan hier niet enkel om te scoren, zoals je bij veel keukenaanbieders ziet. Natuurlijk is dit onze boterham, maar we zijn niet sec omzet gedreven. Het plezier zit echt in het werk zelf, de reis die je met je klanten maakt. Daar halen wij voldoening uit”, aldus Fabiënne.

Integreren bij een bekende meubelzaak blijkt een goede keuze geweest te zijn. “Door de naamsbekendheid van POT komen hier ook klanten uit Brussel en Antwerpen. We krijgen mensen die via POT op de keukenafdeling komen, maar ondertussen werkt het ook andersom. Veel consument komen tegenwoordig heel gericht naar Keukenstudio van Vliet en komen dan via ons bij POT in de winkel. We zijn niet afhankelijk van elkaar, maar hebben echt een kruisbestuiving gerealiseerd, het werkt over en weer”, zegt Fabiënne. Louis, tot slot: “We horen weleens dat mensen zeggen: ik heb een keuken van POT. Dat is helemaal oké, voor ons maakt het niet uit of ze het zo zeggen of als Van Vliet. Het belangrijkste is dat de klant tevreden is. Dat is de kracht van een klein bedrijf.”