Thijmen is 20 en werkt sinds kort bij Bribus Keukens als leerling-keukenmonteur. Hiervoor werkte hij als stratenmaker, maar hij wilde graag wat anders en zo kwam hij, door de enthousiaste verhalen van vriend Max (20), terecht bij Bribus. Max (20) werkt al twee jaar als leerling bij Bribus, maar gaat – nu het vanaf dit schooljaar in het oosten van het land kan – net als Thijmen de opleiding volgen aan het Deltioncollege in Zwolle. “Toen ik hier begon was er nog geen opleiding; ik heb dus twee jaar in de praktijk meegedraaid. Heel leuk, maar ik wilde graag ook een diploma halen. Deze opleiding kwam dus op een goed moment.” Quinten is pas zestien. Op zijn vijftiende begon hij bij Bribus. De open dag van het Deltioncollege bezocht hij samen met zijn moeder, in zijn Bribus werkkleding. Op de vraag of hij zin heeft om weer met een opleiding te beginnen, antwoordt hij lachend: “Het blijft school… maar oké, ik denk zeker dat het wel wat toe gaat voegen.”

Dat hij de opleiding gaat doen, was een voorwaarde om aan het werk te kunnen bij Bribus, vertelt Geertje Haanstra, die de leerlingen vanuit het keukenbedrijf begeleidt. “Wij willen ook investeren in onze mensen, kiezen echt voor een duurzaam personeelsbeleid. Het is belangrijk dat de jongens alles leren. De school geeft een basis, in de praktijk gaan we daarmee nog een stukje verder.”

Verse aanwas en goede leermeesters
Ik tref de jongens, alle drie afkomstig uit Kampen, samen met hun leermeesters Jan, Reemond en Peter wanneer ze hard aan het werk zijn met het plaatsen van keukens op een locatie van ’s Heerenloo in Apeldoorn. Vandaag zijn ze hier, morgen staat er een project in Rotterdam op de planning. “We maken soms lange dagen, dat is best even wennen voor de jongens. Morgen zitten we om half zes in de bus”, vertelt Reemond. Hij is de leermeester van Max. Zelf kwam hij – inmiddels alweer negentien jaar geleden – ook als leerling binnen, net als Peter en Jan destijds. “Heel leuk om nu zelf jonge jongens op te leiden.” Geertje vertelt: “We doen dat als Bribus al heel lang, zelf jongens opleiden. De toegevoegde waarde is dat je je monteurs vanaf heel jong kunt vormen en kan opleiden op een manier die past bij je bedrijf. Ze krijgen bij ons altijd één op één begeleiding. Dat moet ook wel, want meestal hebben ze nog geen rijbewijs. Het is als bedrijf natuurlijk ook belangrijk dat je goede opleiders hebt, daar hebben we stevig in geïnvesteerd. We focussen dus niet alleen op verse aanwas en leerlingen, maar ook op monteurs die op hun beurt leermeester worden.”

Goede keuze
Haanstra is blij met de jonge leerlingen. Van de zeven eerstejaars van de keukenmonteuropleiding bij Deltion, werken er drie bij Bribus. Na een jaar krijgen de jongens een MBO niveau 2 diploma, na het tweede jaar volgt het allround keukenmonteur niveau 3 diploma. Max vertelt: “Ik was begonnen met de Veva opleiding (voorbereiding defensie, red.) maar zag daar uiteindelijk geen toekomst voor mezelf. Ik was achttien en klaar met school, ik moest wat gaan doen, maar wist niet goed wat. Via mijn moeder, die vaak de busjes van Bribus voorbij zag rijden, kwam ik in contact met Geertje. Dat het keukens zijn geworden is dus enigszins toevallig, maar het is een hele goede keus gebleken. Ik heb het enorm naar m’n zin.” Dat hij nu ook een gerichte MBO-opleiding kan doen, daar is hij blij mee. “Ik wilde toch graag een diploma en nu kan dat dus.”

Met leermeester Reemond klikt het enorm. Belangrijk, geeft Max aan. Je bent immers hele dagen met elkaar op pad, dus dat je dan een beetje lol met elkaar hebt, dat maakt het werken natuurlijk een stuk leuker. “Ik vind het werk echt leuk. Dat je het met z’n allen doet, samen projecten oppakt en dan iets moois opbouwt vanaf niks. Vorige week hadden we een keuken met een ingebouwde kastenwand. Best ingewikkeld, maar daardoor ook een uitdaging. Ook dat is zeker leuk.”

Ook Thijmen had als klein jongetje geen dromen over werken als keukenmonteur. “Nooit over dit werk nagedacht, maar toen hoorde ik dat Max bij Bribus werkte en daar heel positief over vertelde. Ik had ander werk, maar heb toen gesolliciteerd bij Bribus, omdat dit me veel leuker leek. Het is lichamelijk minder zwaar dan stratenmaken en het is hier veel gezelliger.” Na een meeloopdag besloot hij ervoor te gaan. “Eigenlijk is een dag tekort om te ontdekken wat het werk precies inhoudt, maar het leek me meteen echt leuk en dat blijkt te kloppen.” En dat hij nu ook weer school moet? “Ik heb er zin in!” reageert Thijmen enthousiast. “Dit keer heb ik er zelf voor gekozen, dat is echt anders dan wanneer het moet.”

Leermeester in spé
Met Max, Thijmen en Quinten heeft Bribus Keukens drie jonge, enthousiaste leerlingen aan boord gehaald. Hebben ze al nagedacht over hun toekomst in de keukenbranche? Blijven ze bij Bribus, of willen ze misschien ooit voor zichzelf wat doen ‘in de keukens’? Max geeft aan: “Ik wil alles goed leren en kunnen, daarna zien we wel weer.” Quinten is duidelijk: “Ik blijf mooi hier, heb het hier goed. Als ik het zelf moet doen, dan eindig ik in de goot.” En Thijmen zegt: “Ik ben net begonnen, dus daar heb ik nog niet over nagedacht, maar ik denk dat het me leuk lijkt nu eerst alles zelf te leren en dan later zelfstandig op een bus te kunnen werken. En daarna het vak weer aan nieuwe jongens leren.” De eerste leermeester in spé dus.

Op de laatste vraag, of ze tegenwoordig anders naar hun keuken thuis kijken, nu ze dagelijks zelf keukens monteren, roept Quinten meteen: “Ja, echt wel, na een week bij Bribus ben ik thuis meteen aan de keukendeurtjes gaan draaien. Ik ergerde me rot.” En Max vertelt: “Wij krijgen thuis een nieuwe keuken, het is de bedoeling dat ik zelf bedenk wat het moet worden en ook zelf ga monteren. Dus natuurlijk wil ik een Bribus keuken, maar ik moet er nog mee aan de slag.” Waar Geertje meteen op inhaakt: “Maak maar een schets, dan gaan we dat regelen.” En Max meteen regelt dat zijn studiemaatjes Thijmen en Quinten hem komen helpen. Een nieuwe generatie keukenmonteurs is geboren.