Tijdens het ontbijt met de wielrenners en begeleiders van de Bodysol-Brustor wielerploeg is Sales Director Ronald Kluts van Brustor al enthousiast over de publiciteit die de sponsoring oplevert: 'Zeker in België staat de wielersport het hele jaar door in de belangstelling. Maar ook in Nederland is de aandacht rond de wielerkoersen groot.' Het verloop van de tweede etappe van de Ster Elektrotoer geeft ploeg en sponsors nóg meer reden tot tevredenheid. Het zou een gedenkwaardige dag worden voor het team.

Razend populair 
Filip Demyttenaere, International Relations Manager van Omega Pharma (moederbedrijf van Bodysol) treedt op als gastheer namens de Bodysol Brustor én de Davitamon-Quickstep ploeg. Volgens Demyttenaere is sponsoring van de wielersport zeer aantrekkelijk: 'De budgetten zijn te vergelijken met die van andere grote sporten. Het voordeel is dat wielerploegen steevast met de naam van de sponsor worden aangeduid. Bij voetbalclubs bijvoorbeeld is dat niet zo. Daar weten supporters vaak niet eens wie de shirtsponsor is. Bovenden is de gang van zaken rond de koers een een voortreffelijke gelegenheid om relaties te ontvangen.' De familie Brutsaert is zelf erg sportief aangelegd en was al eerder actief als sponsor van sportieve evenementen. En in België is het wielrennen razend populair.

Talentvolle groep
In Herman Frison heeft Bodysol Brustor een uitstekende ploegleider. De ploeg telt misschien weinig grote namen, maar barst van het talent. Voor een ploegleider is het natuurlijk een uitdaging om deze jonge renners te coachen. Bij de samenstelling van de ploeg is ook Belgiës bekendste sportdirecteur Patrick Lefevere betrokken, een autoriteit in de wielerwereld. Medesponsor Bodysol is een zusterbedrijf van Davitamon, en zo is de zakelijk link naar de Davitamon-Quick Step  ploeg met toppers als Tom Boonen, Richard Virenque en Paolo Bettini gelegd. Lefevere is van beide ploegen de directeur.

Lange ontsnapping
De rit van de dag is een zware tocht door Zuid-Limburg. Alle bekende heuvels moeten één of meer keer worden beklommen. Het Bodysol Brustor team is duidelijk herkenbaar met zijn groenblauwe tenues. Twee renners uit de ploeg, de Nederlander Niels Scheuneman en de Belg Preben van Hecke, vertrekken kort na de start uit het peloton. De voorsprong loopt al snel tot meer dan 10 minuten, maar de finale is nog zwaar en de renners onervaren. Met al zijn ervaring maant Frison Van Hecke en Scheuneman tot kalmte: 'Blijf bij elkaar, blijf drinken en bewaar energie voor de finale.' Frison heeft gelijk, maar ja, zo vaak rij je als 21-jarige renner natuurlijk niet aan kop in een aansprekende koers. De twee talenten hebben moeite zich in te houden. Uiteindelijk wordt besloten dat de betere klimmer Van Hecke solo de laatste 60 kilometer naar Valkenburg probeert te rijden. Ploegmaat Scheuneman laat zich na een laatste krachtsinspanning terugzakken. De tactiek werkt. Van Hecke lijkt onvermoeibaar en het peloton legt zich neer bij de voorsprong. Op zo´n 30 kilometer van de finish weet Frison dat de buit binnen is. Het is de eerste profzege voor de 21 jarige renner Van Hecke, en dat na een ontsnapping van 185 kilometer. In de stromende regen glijdt Frison met zijn mecanicien achter de juichende van Hecke over de finish.   

Gemengde gevoelens
Ploegleider Frison wint zich onderweg behoorlijk op over de levensgevaarlijke situatie van het parcours. Overal staan nog auto´s op de weg geparkeerd, het lokale verkeer negeert de wegafzettingen. 'Ondenkbaar in andere Europese landen', verzekert Frison ons. De ploegleider haalt aan het eind van de middag helaas zijn gelijk: een lokale automobilist rijdt in volle finale in op het peloton. Uitgerekend een van de renners uit de Bodysol/Brustor formatie is het voornaamste slachtoffer. Het succes van de ritwinst van Van Hecke wordt overschaduwd door het ongeval van teamgenoot Rosseler. 

Leven voor de sport Wat opvalt is hoe intensief het leven van wielrenners en begeleiders is tijdens een rittenkoers. Sporters en begeleiders zijn van ´s morgens vroeg tot ´s avonds laat samen bezig met hun sport. De teamgeest is dan ook groot. En de volgende dag moeten ze alweer uitgerust aan de start staan voor een volgende 200 kilometer. Datzelfde geldt voor de begeleiders. Ook na afloop van de koers is er nog van alles te regelen rondom het materiaal en de verzorging van de renners.