Een formaliteit vooral, want werkelijk volledig stoppen met zijn werkzaamheden zal hij zeker niet. Voorlopig heeft hij nog zijn handen vol aan de verbouwing van het pand van Guillaume Janssen in Zwolle. En ook op het programma staat de warme overdracht van een deel van zijn internationale klanten aan Bram Plattel, die commercieel directeur is en blijft en na de pensionering van André diens internationale taken nog verder zal oppakken.

“Internationale contacten die ik in de afgelopen twintig jaar heb opgebouwd, daarbij draait het om vertrouwen, daar kun je niet van de ene op de andere dag mee stoppen. Samen met Bram zal ik een rondje o.a. Amerika China doen om die relaties persoonlijk voor te stellen aan mijn opvolger. Voor een belangrijk deel heeft Bram in de afgelopen jaren al werkzaamheden van mij overgenomen. In 2015 kreeg mijn echtgenote Marian een ernstige hersenbloeding. Omdat ik in die tijd meer thuis en bij haar in de buurt wilde zijn, heb ik toen mijn buitenlandse taken overdragen aan Bram. Ik was daarvoor al voorzichtig aan begonnen met het overdragen van bepaalde zaken, dat is toen versneld door onze privésituatie. De afgelopen anderhalf jaar heb ik door corona ook meer dan voorheen thuis tijd doorgebracht. Wat dat betreft heb ik al een beetje aan kunnen wennen aan het minder op kantoor zijn.”

Op 24 mei is het een halve eeuw geleden dat André in dienst trad bij Handelsonderneming Guillaume Janssen, het bedrijf dat door zijn vader in 1967 werd opgericht. Na het afronden van zijn HBS-B opleiding werkte hij een jaartje voor AKZO, waar hij onderzoek deed naar nieuwe producten. Vervolgens woonde hij een half jaar in Toronto, waarna hij ‘op zijn duim’ met een rugzak en een tentje nog eens drie maanden door Canada en Amerika trok. Reislustig is hij altijd geweest, al had hij op dat moment nog niet kunnen bedenken dat hij later voor Guillaume Janssen de halve wereld zou overvliegen. Toen André als twintiger in Toronto verbleef, overwoog hij nog even daar ter plekke een zonweringsbedrijf te beginnen. De affiniteit met de branche was er met de bekende paplepel ingegoten. Hij besloot echter toch in de voetstappen van vader Janssen te gaan staan en ging in dienst bij het Zwolse bedrijf. Dat hij het al vrij snel alleen moest doen, was een onaangename verrassing. In 1981 overleed zijn vader aan een hartaanval. Zijn zus en vier broers, die geen van allen interesse in het bedrijf hadden, kocht hij uit en vanaf die tijd was hij enig eigenaar en aandeelhouder van Guillaume Janssen. Nog even terug naar de beginjaren. In het najaar van 1971 startte Guillaume Janssen met de productie van mini-rolluiken voor de detailhandel. Daarmee was het bedrijf de eerste in Nederland. “Mijn vader had niet de ambitie groot te worden, hij wilde zo min mogelijk personeel. Maar hij stond wel open voor veranderingen en was toekomstgericht. Deze stap was het begin van een lange lijst innovaties, die de afgelopen vijftig het kenmerk van Guillaume Janssen zijn geworden. We hebben vervolgens de productie van complete zonweringen opgestart, een eigen acryl confectie-atelier opgezet, gevolgd door een screendoek confectie-atelier. Vervolgens het doorzichtig rolluik Transparoll ontwikkeld en gepatenteerd en binnenzonweringfabriek Nizon in Zwolle gekocht, om een betere geografische spreiding te krijgen en ook in de winter de productiecapaciteiten beter te benutten.” Janssen gaat nog even door met zijn opsomming: “We hebben de SHY Zip in Japan ontdekt en geïntroduceerd in Europa. De Duitse fabrikant Masol, bekend om haar bijzondere systemen, gekocht. De BIG Vertico, een rolgordijn met een breedte tot wel 30 meter uit één stuk, ontwikkeld.

Ondertussen bleef het internationale karakter van André kriebelen. “We werkten wel samen met bijvoorbeeld Spaanse en Italiaanse leveranciers, maar dat was vooral nog aan de inkoopkant. De internationale verkoop is er pas serieus bijgekomen na de PBS-jaren.” In 2003 verkocht Guillaume Janssen het productiegedeelte van de complete zonweringen en de niet ZIP-screens aan PBS verkocht. “Ik ben twee jaar commercieel directeur geweest van de onderneming, die toen tijdelijk PBS-Janssen heette. Nadat het tweejarig contract met PBS voltooid was, heb ik mij weer geconcentreerd op Guillaume Janssen, meer specifiek op het gedeelte buitenland. Vanaf 2005 heeft Guillaume Janssen een gestage groei doorgemaakt en inmiddels is het bedrijf 25 mensen groot.”

Verandering
Hoe heb je de branche zien veranderen in de afgelopen 50 jaar?
“Veranderen, buiten de gangbare paden lopen, is overal moeilijk, of het nou binnen of buiten de zonweringsbranche is. Innovatie is noodzaak om te overleven, maar brengt verandering met zich mee. Dat iets gisteren best wel goed was, wil niet zeggen dat het morgen ook goed is. Veranderen is lastig voor mensen, maar onvermijdelijk. In de afgelopen halve eeuw heb ik zeker ook dingen ten goede zien veranderen. Op technisch gebied bijvoorbeeld de doorzichtige rolluiken, zip screens, schermen die naar een hoger niveau zijn getild, de opkomst van terrasoverkappingen. Er is veel veranderd, maar dat noem ik meer evolutie dan revolutie. Alleen de zip screens kun je misschien revolutie noemen. Er wordt wel veranderd, maar met hele voorzichtige stapjes. Echt links af in plaats van rechtsaf, dat heb ik weinig meegemaakt.

Zelf heb ik gemerkt, dat de paar keer dat ik voor revolutie wilde gaan, ik tegen een muur aanliep die flink hard was. Ik wil soms harder dan de wereld om me heen. Zo af en toe is er wel een muurtje omver geworpen. Als het gaat om de zip screen bijvoorbeeld. Die had ik gezien in Japan en heb ik vervolgens in Europa geïntroduceerd. Van Denemarken tot Rome en van Moskou tot Londen heb ik geprobeerd het aan de man te brengen, maar het ging niet. Pas toen het patent er af ging werd het door de markt hier opgepakt. Het voordeel was wel, dat wij als Guillaume Janssen er ondertussen onze ervaring mee hadden opgedaan. Toen anderen met de zip screen begonnen, maakten ze eerst dezelfde fouten die wij gemaakt hadden, dus we konden wel een stap voor blijven.”

Op welk project ben je na al die jaren het meest trots?
Toch wel op de Shed in New York en de Dome in Jekatarinaburg in Rusland. Dingen die nooit eerder door iemand in de wereld gerealiseerd zijn. Unieke projecten, daar zijn we echt trots op. Er zijn nog wel meer bijzondere projecten die Guillaume Janssen gedaan heeft, maar deze springen er wel uit.”

Verbouwing in Zwolle
Als je leven zo verweven is met je bedrijf en de branche, lijkt het bijna onmogelijk om ineens helemaal te stoppen. Dat doet André dan ook niet. Zogezegd blijft hij voorlopig, ook na zijn pensioen, deels betrokken bij de verkoop, gaat hij zorgen voor een persoonlijke overdracht van een deel van zijn internationale klanten naar Bram en begeleidt hij de verbouwing in Zwolle. “We verbouwen in vier etappes. Intern is het net klaar, het doekatelier is inmiddels verdubbeld. Daarnaast komt er, boven de parkeerplaats, een complete verdieping van 300 m2 bij. Uitbreiding van het gebouw dus, maar niet ten koste van de pareerruimte. De heipalen zijn de grond in, de fundering is gestort, daarna gaat het snel. Ik had heel graag op 24 mei, de dag van mijn vijftigjarig jubileum, de champagne tegen het nieuwe gebouw willen laten knallen, maar dat is helaas niet gelukt. We hopen nu voor de bouwvak klaar te zijn.
Etappe drie is dat het dak wordt geïsoleerd en voorzien van zonnepanelen. Dat moet voor de winter klaar zijn. Stap vier is vervolgens de verfraaiing van de buitenzijde van het pand. De uitbouw is al in de nieuwe look, het is de bedoeling dat door te trekken naar het totale gebouw, maar dat staat pas op het programma voor tweede helft volgend jaar.

Reislust
Voorlopig is er dus nog geen tijd om lui achterover te leunen. Het zou ook niet passen bij de man die ondertussen vijftig jaar meeloopt in de branche. Van welk onderdeel van zijn werk heeft hij in al die jaren het meest genoten?
“Mensen internationaal. Ik ben al mijn leven lang geïntrigeerd door de verschillen tussen culturen. Ik vind het fantastisch om te reizen, wat van de wereld te zien, in al zijn verscheidenheid, van zes sterren hotels tot locaties waar ze zelfs geen stromend water hebben. Het mooie van reizen is ook om te merken dat de boerenkool thuis altijd weer beter smaakt als ik een tijdje weggeweest ben. Mensen realiseren zich soms te weinig hoe goed we het in Nederland hebben. Het is daarom niet alleen mooi om over de grenzen te mogen kijken, maar ook om weer te beseffen hoe goed je het hier hebt, in wat voor vrijheid wij leven.”

Die reislust en interesse in andere culturen, komt ook na zijn pensioen straks tot
uiting. Binnenkort begint hij met een MBA studie op het gebied van intercultureel
management, gecombineerd met verandermanagement. “Ik wil vooral mijn kennis
verbreden. Dat internationale heeft altijd in mijn bloed gezeten. Deze studie is een verbreding
waarmee ik theoretisch mijn praktische ervaring verder kan onderbouwen. Wat ik er verder
mee ga doen?” Lacht: “Vraag dat over een paar jaar nog maar eens.” Behalve een nieuwe
studie oppakken, gaat André ook meer tijd besteden aan zijn adviesrol bij nlgroeit, waar hij
mentor is op het gebied van innovatie en internationaliseren. “Ik vind het leuk om met
mensen bezig te zijn. Beetje kletsen, daar hou ik van. En zo af en toe verdien ik daar ook nog
geld mee, wat kan ik me nog meer wensen.”

Reizen en rijden
Natuurlijk is het plan ook om meer tijd door te brengen met zijn vrouw Marian, de vijf kinderen en maar liefst zestien kleinkinderen. En, zo vertelt André: “Ik rij al heel lang Jaguar en heb onlangs een klassieker op de kop getikt. Daar wil ik lekker mee te gaan toeren. Meer dan een rondje kerk, ik hoop er ook mee door Europa te trekken samen met Marian. Ik ben heel lang piloot geweest. Vorig jaar ben ik getest en weer goedgekeurd, ik wilde het vliegen weer oppakken en heerlijk van hot naar her vliegen. Maar dat zag Marian niet echt zitten. Zij vond het idee dat ik op mijn zeventigste weer achter de stuurknuppel van een vliegtuig zou gaan zitten niet heel prettig. Dus nu ga ik in plaats van vliegen die studie doen. Dat waren twee dingen die ik graag wilde, zij is blij dat ik hiervoor kies.”