Dat ik kan rekenen, hoef ik u vast niet meer uit te leggen, maar voor diegene die het niet weten: ik ben ooit mijn carrière gestart als accountant. Ik ben de laatste die niet zal willen toegeven dat die start een valse start is geweest, maar rekenen hebben ze me toen wel geleerd.
Mij valt op dat er ook in de bouwmarktwereld meer en meer accountants de baas worden, ten minste als ik naar de voorraadniveaus kijk. De afgelopen weken heb ik me weer eens schuldig gemaakt aan het echte doe-het-zelven. Ik heb een wandkast gemaakt. Eigenlijk niet eens zo?n heel spectaculair project, want veel meer dan enkele vierkante meters MDF, wat houten balken, een paar panlatten, een hang- en geleidesysteem en schroeven heb je niet nodig.
Goed voorbereid ga ik op pad met mijn wensenlijstje voor de kast. Bij de eerste bouwmarkt weet ik op donderdagavond al de hele voorraad MDF weg te kapen. De betreffende bouwmarkt was echter niet afgestemd op de creativiteit van de familie Quix voor de complete kast van maar liefst 3,75 meter breed en 2.20 meter hoog. De overige zaken waren wel allemaal aanwezig, ten minste bijna allemaal. Een armatuur kwamen we tekort. Geen ramp, gezien het tekort aan MDF moest ik toch nog een concurrent bezoeken.
De volgende bouwmarkt was al niet veel ruimer gesorteerd in het MDF. De armaturen waren er wel, maar ook hier had ik het niet gered als ik voor de hele kast was gekomen. Op naar de derde bouwmarkt om alles voor mekaar te krijgen, en jawel hoor ik kon gewoon van start. Evenwel was het ook bij deze laatste retailer niet gelukt voor de hele kast.

Wat is nu de gedachte van die retailers, vraag ik me af? Is de verantwoording dat ze precies de juiste voorraden hanteren omdat ze netjes alles verkopen? Of is het ?we verkopen die spullen nooit, waarom nog meer op voorraad houden?? Ik denk dat de boekhouders en accountants langzaam de overhand krijgen in de bedrijfsvoering. Ik snap als geen ander dat voorraden kort gehouden moeten worden vanwege het kapitaalbeslag, maar slaan we niet door? Het kan toch niet de bedoeling zijn dat de consument drie concurrenten moet aflopen om een kast te kunnen maken? En vervolgens ook nog op twee plekken een weekend out of stock weet te realiseren. De tegenwerping zal zijn dat het niet zo vaak voorkomt en dit een ?n=1? is. Dat mag zo zijn, maar uit een onderzoek dat we hebben gedaan is gebleken dat de lost sales (een gemiste aankoop van iemand met een aankoopintentie) bij bouwmarkten kan oplopen tot boven de 25 procent. Dan zou ik mijn bonen nog een keer opnieuw gaan tellen.