MENSTRUATIEVERLOF
 
Column Caby
Het lijkt alweer zo lang geleden, maar het Coronatijdperk is begin dit jaar pas geëindigd. Een periode van virale ontwrichting van de maatschappij lijkt afgesloten. Of moeten we ons gaan opmaken voor een volgende ramp? Het apenvirus heeft zich inmiddels aangemeld. Hopelijk kunnen we de apenpokken op tijd de kop indrukken. Je moet er toch niet aan denken dat we weer met z’n allen in een lockdown moeten?
 
Na Corona eindelijk weer zorgeloos verder leven? Het leek er even op, maar er komt (naast de ‘apenpokkendreiging’) een nieuw debacle om de hoek kijken: kostenstijgingen en inflatie. Deze twee economische begrippen stuwen elkaar naar ongekende hoogte, terwijl het consumentenvertrouwen en de bestedingscapaciteit kelderen. Barre tijden lijken aan te breken. Voor de consument, voor de werknemer, maar des te meer voor de ondernemer. De kosten stijgen de pan uit. De prijsstijgingen van de producenten volgen elkaar in rap tempo op. Ook zij kampen met ongekende prijsverhogingen van grondstoffen en materialen. Deze kosten moeten doorberekend worden en komen allemaal op het bordje van de dealer. Diezelfde dealer gaat ondertussen al gebukt onder andere kostenstijgingen: er wordt duurder getankt door de monteurs en verkopers, ZZP-ers hebben hun tarieven verhoogd en dankzij het akkoord tussen de bonden en de Metaalunie krijgen de vaste medewerkers er dit jaar een dikke 7 procent bij. Al met al kostenstijgingen die doorberekend zullen moeten gaan worden aan de eindklant.

De vraag is:  hoe lang blijft de consument bereid om een steeds hogere prijs te betalen voor hun zonwering? En blijft er onderaan de streep nog wat over voor de ondernemer? Het juk om de schouders van de zonwerende ondernemer weegt zwaar. Het zal de komende tijd meer moeite gaan kosten om de producten nog aan de man te brengen. Daarnaast worden handjes, met name in de montage, schaars. Het houdt mij de laatste tijd meer en meer bezig. Vooral in een markt waarbij de werknemer aan alle kanten gecompenseerd wordt, terwijl de werkgever het zelf maar uit moet zoeken.
 
Begrijp me niet verkeerd: Ik ben blij met mijn werknemers. Het zijn stuk voor stuk loyale medewerkers met hart voor de zaak.
 
Het is woensdagmiddag. Een monteur heeft zich ziek gemeld, waardoor ik zelf maar de kluskleren heb aangetrokken om een grote montageklus succesvol af te ronden. Enigszins vermoeid (“je wordt ouder papa, geef het maar toe, je wordt ouder papa”) doe ik ’s avonds met mijn vrouw een bakkie thee en kijk TV. Ik krijg te horen dat Nederland één van de laagste gemiddelde werkweken van Europa heeft: 29 uur. En dat de krapte op de arbeidsmarkt op te lossen is als de parttimers allemaal een dagje in de week meer gaan werken. Die bereidheid zal er nauwelijks zijn, denk ik. Naast het aantal parttimers dat gewoonweg niet meer uren kán werken door omstandigheden, is er een grote groep parttimers die -sorry dat ik het zeg - lui en verwend is. Ook de jeugd (lees: de ‘nieuwe’ monteurs en verkopers) tussen de 20 en 30 jaar heeft inmiddels als referentiekader leeftijdsgenoten die het liefst veel geld verdienen in een zo kort mogelijke werkweek. “De 40-urige werkweek is voor de dommen.”
 
Maar de verwenning en betutteling neemt ook op andere vlakken grotere vormen aan: sinds 1 januari 2019 krijgen partners 5 werkdagen vrij direct na de geboorte van hun kind. Vanaf 1 juli 2020 krijgen zij ook 5 weken betaald verlof in de eerste 6 maanden van een baby. Als de 9 weken betaald verlof vanaf 1 augustus 2022 erbij komt, komt het (deels) betaalde partnerverlof op 15 weken. Ja echt, werkgever: je leest het goed. Nederland is helemaal de weg kwijt…
 
Ik drink mijn koffie op en loop naar de afstandsbediening. Ben er klaar mee en wil naar bed. Op het moment dat ik het uit-knopje wil indrukken, wordt mijn aandacht nog even getrokken door het laatste item op tv. De Nederlandse overheid overweegt om (net als in Spanje) hier ook het menstruatieverlof in te gaan voeren. Mijn mond valt open en gaat die avond niet meer dicht. Menstruatieverlof. Het moet toch niet gekker worden. Ach, de heren zullen wel weer gecompenseerd worden. Let op mijn woorden: er komt binnenkort een bevruchtingsverlof.
 
 
◀ Terug Delen
 
ZVM• Zonvak Magazine | 2022 - juni | Pagina(s) 21
 
Gerelateerde bedrijven
Relevante publicaties
Uw mening
U heeft al eerder aan de huidige stemming(en) deelgenomen.
 
Klik hieronder om de resultaten van de laatst gehouden stemmingen te bekijken