Klik voor foto Klik voor foto Klik voor foto
 Klik voor foto Klik voor foto
 
“Samenwerken is altijd beter”
 
Eddy Hillebrand, Ambiance Goes:
Eddy Hillebrand is, net als iedereen in de branche, druk. Met zijn Ambiance-vestiging in het Zeeuwse Goes natuurlijk, maar daarnaast is hij ook actief in het bestuur van Romazo en in dat van de Ambiance organisatie. Zonvak Magazine bracht een bezoek aan Zeeland en sprak met de ondernemer over zijn bedrijf, de branche, over doorgaan en vooruit kijken in drukke tijden, en oké, ook nog even over corona.
 
“Ondernemers die zeggen dat ze te druk zijn voor het volgen van trainingen of cursussen, daar begrijp ik niks van. Natuurlijk hebben we het als branche gigantisch druk, al een hele tijd, maar dat maakt dit dus ook de tijd is om body te kweken. De tijden zullen echt weer veranderen, dit kan niet eeuwig doorgaan. De zonwering krijgt volop kansen, ook met het oog op de nieuwe regelgeving, daar moet je wel op inspringen. Ondanks alle drukte, moet je als ondernemer wel vooruit blijven kijken. Dus neem de tijd om zaken te organiseren en je kennis bij te houden en te vergroten.” In zijn eigen bedrijf is niet alleen hijzelf, maar ook alle medewerkers, smart solar shading advisor. “Belangrijk. Natuurlijk heb ik als lid van het Romazo bestuur een voorbeeldrol, maar ik zie er ook oprecht het nut van in.” Een monteurscursus, eveneens met z’n allen, staat op het programma. “Als ik mensen hoor zeggen, ik heb daar geen tijd voor, we zijn te druk, dan denk ik: nu is het druk, maar morgen kan het een andere dag zijn. Niks duurt eeuwig.”

Rust in de zonwering
Aan energie bij Eddy geen gebrek. Hij doet van alles en dat voelt voor hem normaal. Wel benadrukt hij: “Ik doe dit al 23 jaar samen met Sonja. Zij is mijn rechterhand en zelfs de linker af en toe. Zonder haar had ik het nooit gered.” Hoe hun gezamenlijke avontuur in de zonwering ooit begon, vertelt hij met een grote glimlach. Van nature kent hij een vrij grote innerlijke onrust. In zijn jeugd verhuisde hij maar liefst 26 keer. “We waren niet bepaald een doorsnee gezin, we hebben overal en nergens gewoond.” Eddy was niet anders gewend dan zichzelf steeds opnieuw uit te vinden. Ook toen hij aan het werk ging was dat lange tijd het patroon. Een poosje iets doen, al snel uitgekeken raken en weer door naar de volgende baan, het volgende project. Pas in de zonwering, met Sonja, vond hij zijn rust. “We leerden iemand kennen die een zonweringsbedrijf had in Numansdorp. Sonja en ik waren altijd van alles aan het ondernemen. Een A4 vol met verschillende werkgevers, constante onrust. Drie keer hetzelfde en dan was ik het beu, ik wilde altijd weer wat nieuws. Bij Sonja was het niet anders. Ze heeft een opleiding tot constructie bankwerker en lasser gedaan, maar is ook kapster, boekhouder.” Terug naar het zonweringsbedrijf in Numansdorp. “Hij maakte zelf houten markiezen, we raakten bevriend en Sonja ging daar in de weekenden helpen. Gewoon, leuk, weer eens wat anders. In 1997 besloten wij voor onszelf te beginnen met een soortgelijk bedrijf. Een tweede vestiging naast het bedrijf, ZTN, in Numansdorp. Prima afspraak; hij in naam een tweede vestiging, wij een eigen onderneming. We ruilden Sonja’s auto in voor een werkbus, moesten een gulden bij betalen, dat weet ik nog goed. Die samenwerking liep in eerste instantie heel goed. Hij was mijn knecht en ik die van hem, twee dagen op en af, we deden het echt samen, hielpen elkaar. Hij was banketbakker geweest en van daaruit in de zonwering terechtgekomen. Dat geeft wel aan hoe laagdrempelig de zonweringswereld was in die tijd.” De vriendschap en samenwerking bleken niet eeuwigdurend. “Op een dag moest ik naar Vlissingen voor een klus, ergens op de tweede etage. Hij zou helpen, maar kwam niet opdagen. Natuurlijk was dat niet het enige incident, maar het was wel dat moment waarop ik besloot, we gaan het helemaal zelf doen. Als je geen verwachtingen hebt, kan het ook niet tegenvallen. We zijn toen ieder een eigen richting opgegaan, maar bleven in eerste instantie wel ZTN.” Dat duurde tot de start van Ambiance, in 1999. “Wij hoorden bij de eerste acht bedrijven die hun handtekening zetten. Ik zag het meteen zitten om de Mac Donalds onder de zonwering te worden. Sonja leek het in eerste instantie niks. Zij wilde onafhankelijk zijn, alles in eigen beheer houden. Met het idee ‘als het niks is, stoppen we ermee’ heb ik haar kunnen overtuigen. Zelf dacht ik meteen: samenwerken is altijd beter.” En zo bleek het ook te zijn, ook Sonja zag al snel de meerwaarde. “We waren nog broekies in deze branche en we leerden van alles. Vanaf dag één voelt de keuze voor Ambiance goed. Honderd procent. Ik zou niet weten wie ik zou bellen met een vraag als ik niet mijn Ambiance-collega’s zou hebben.” Het komt uit zijn tenen, de waardering voor de organisatie waarvan hij vanaf het prille begin lid is. “Binnen de zonweringsbranche is er de laatste jaren wel wat meer openheid ontstaan, maar niemand laat zich letterlijk in de boeken kijken. Bij Ambiance kan dat wel. Het zijn echt collega’s, letterlijk.”

Na een zwerftocht langs tal van banen en functies, wist de zonweringsbranche de aandacht van Eddy en Sonja vast te houden. “Ik hou van werken, Sonja net zo, dus we zijn er beiden vol ingegaan. Overdag markiezen schilderen, tussendoor de showroom, monteren, verkopen, ik deed alles zelf. Ik had afwisseling in mijn werk, elke dag was de vraag weer; wat gaat vandaag brengen. Waar ik normaal alles snel beu was, heb ik dat hierbij nooit gehad. En ik vind het nog steeds heel leuk.”

Check check dubbelcheck
Het wordt vaak gezegd door ondernemers in de zonweringsbranche: we hebben het mooiste vak de wereld. Ook voor Eddy voelt dat zo. “In de loop der jaren zijn we er van alles bij gaan doen. Garagedeuren, voor de stillere periodes in de winter. Dan ga je groeien, heb je ineens het hele jaar door werk. Vroeger was het vier, vijf maanden knallen en dan een beetje achterover leunen, vakantie vieren en weer los. Dat is niet meer zo. De zonwering is niet meer het seizoenswerk van vroeger. Natuurlijk hou je altijd pieken, het blijft een emotionele aankoop. Zodra het mooi weer wordt, willen mensen ineens hun zonwering regelen, maar het seizoen is wel verlengd tot bijna het hele jaar.“

Er is meer veranderd. “Vroeger kwam de klant binnen met een vraag; heeft u dit product, en dan was het, alstublieft en tot ziens. Nu vragen we door. Wat is het probleem, waarvoor zoekt u een oplossing, wat heeft de klant echt nodig? Mensen komen binnen voor een knikarmscherm en gaan soms met een veranda de deur uit.” Bij Ambiance Goes werken negen man in de montage, in totaal telt het bedrijf twintig werknemers. “De consument heeft steeds meer aandacht nodig, er gaat heel wat aan vooraf voor je aan het monteren bent. Ik wil niet dat de monteur een doos uitpakt een aan de gevel merkt dat er iets mist. Wij hebben hier iemand die iedere dag elke doos die van een leverancier komt opent en de inhoud controleert. Niet gebruikelijk, maar het blijkt heel nuttig. Vroeger deed ik dat zelf, stond ik de doosjes open te maken en dan belde ik ondertussen met de leverancier; waar is de afstandsbediening. Zo was ik altijd bezig; hoe kan het simpeler, hoe zorgen we dat we er minste werk aan hebben.” Tegenwoordig liggen er speciale formulieren, heeft hij een helder controlesysteem ontwikkeld. Check check dubbelcheck. “Een monteur baalt het ergste als hij zijn werk niet kan doen. Zonde van de tijd. Ik bespaar op monteurs, omdat die altijd meteen kunnen doen wat ze moeten doen. Als het voortraject goed neergezet is, bespaart dat in de montage tijd, dan loopt het vlekkeloos. Dat vraagt wel mankracht, maar levert uiteindelijk omzet op.”

Blijven lachen
De enorme hectiek van de afgelopen anderhalf jaar, de coronaperiode die de branche liet pieken als nooit tevoren, begint weer enigszins te normaliseren. Fijn, maar “ik word dan ook weer een beetje ongerust. Ergens toch het idee dat het ineens allemaal instort”, geeft hij toe. “Het verschil met het normaal voor corona is echt niet normaal. Maar we zijn er nu aan gewend. We rammen gewoon door, graag zelfs.” Leverproblemen zijn een feit, planningen schuiven op. “Zestien weken voor een standaarddeurtje is momenteel niet gek. Niemand heeft voorraad. Klanten moeten lang wachten, dat is al een poosje gaande. Gelukkig snappen consumenten het nog steeds redelijk, maar wij moeten wel elke dag het verhaal vertellen. Vandaag nog, een simpel verandaatje, dat zou deze week komen na een wachttijd van zeven weken. Hoor ik net dat er weer vier weken bij komen. Dat mag ik dan communiceren naar de klant. Het is topsport momenteel. Maar, ik lach er nog steeds bij. Je kunt niet meer doen dan je best en wees eerlijk, de omzet is meer dan prima, dus voorlopig blijven we lachen.”

Vanaf dag een onderneemt Eddy samen met echtgenote Sonja. Inmiddels zijn ook beide zoons, nu 20 en 21, in loondienst bij Ambiance Goes. Mazzel dat dat zo is, aldus Eddy, maar inderdaad, de opvolging te zijner tijd is geregeld. “Het zijn nog jonge jongens. Eduard heeft zijn aannemerspapieren, is de meer technische, Raymond is commercieel. Een goede combinatie. Dat is niet bewust, maar toevallig zo gelopen. Ze zijn nog net niet geboren hier, maar wel letterlijk tussen de zonwering opgegroeid. De leraar van Eduard zei vroeger wel eens: als die jongen een vierkant moet uitleggen, dan tekent hij een rolluik. Als tieners deden ze ook altijd vakantiewerk hier.” Een echt familiebedrijf dus. “Maar we hebben het ook wel eens over andere dingen hoor. Natuurlijk spreken we ’s avonds aan tafel de dag door, maar af en toe roep ik ook, nu even niet. Onlangs zijn we met z’n vieren op vakantie geweest, een weekje duiken. Dat geeft de familieband weer een extra boost.”

Alles moet gewoon goed
Waar hij na al die jaren in de zonwering het meest trots op is? “Op mijn gezin, en wat we samen hebben opgebouwd. Vanaf dag een doen Sonja en ik alles samen. En het maakt me blij en trots dat ook onze zoons belangstelling hebben voor het zonweringsvak en een toekomst zien in het familiebedrijf. Toen we begonnen met dit bedrijf hadden we niet kunnen bedenken waar we nu staan. Maar we hebben wel constant een doel voor ogen gehad. Als ik iets doe, moet ik het goed doen, dat is altijd de basis. Dat begint met het product aan de gevel; als dat niet goed is, kun je twee dingen doen. Meteen herstellen of denken, als de klant het niet ziet is het goed, dus laat maar.” Hij herinnert zich die ene keer dat hij dat heeft gedacht. “Dat vergeet ik nooit meer. Ik moest in een nieuwe wijk een rolluik ophangen, er zat een klein deukje in de bak, bovenop. Dat ziet geen mens, maar elke keer als ik er langsreed zag ik dat deukje op mijn netvlies. Ik kon daar niet tegen. Toen heb ik alsnog een nieuwe bak besteld en ‘m gewisseld. Die klanten wisten nergens van, maar het zat mij niet lekker. Dat is een goede les geweest; iets door de vingers zien, nooit meer. Hoe onbetekenend of klein het ook is, alles moet gewoon goed zijn.” Het is de les die hij ook aan zijn zoons en zijn medewerkers meegeeft: hou altijd in je achterhoofd, wat je eigen maatstaven zijn. Zou jij tevreden zijn als het bij jou thuis zo gebeurd? Dan is het goed. Ik wil dat onze mensen dat altijd voor ogen houden. Neem jezelf als maatstaf, dat geef ik iedereen mee.”

Op 1 november staat hij als dagvoorzitter op het podium tijdens de zonwering branchedag. “Ik heb er weer zin in en ik hoop iedereen.” Lachend: “Natuurlijk heeft iedereen het druk-druk-druk, maar ik hoop dat het ouderwets druk wordt en dat er ook veel niet-Romazo leden en fabrikanten bij zullen zijn.”

Tot slot, heeft hij nog verwachtingen of wensen voor de toekomst? Eddy: “Wat ik zou willen, is me straks nog meer inzetten voor de branche. Als mijn zoons straks meer zaken zelfstandig oppakken, zou ik me graag bijvoorbeeld twee dagen per week daarvoor vrijmaken. Romazo is nog steeds vrijwilligerswerk, iets wat we er allemaal naast doen. Als zich meer mensen vrij zouden kunnen maken, kunnen we meer bereiken. Niet dat ik straks een of andere oude lul wil zijn die het allemaal denkt te weten, maar over een jaar of vijf, dan ben ik 61, lijkt het me heel mooi om dat te doen. Meer connectie tussen leveranciers en dealers bereiken, meer samenhang. Er wordt vaak gedacht, we hebben het toch goed, we zijn allemaal zo druk. Maar juist daarom moet je nu dingen ondernemen. De blik vooruit, investeren in toekomst. Er is al ontzettend veel gedaan, maar er kan nog veel meer.”
 
 
◀ Terug Delen
 
ZVM• Zonvak Magazine | 2021 - oktober | Pagina(s) 8
 
Gerelateerde bedrijven
Relevante publicaties
Uw mening
U heeft al eerder aan de huidige stemming(en) deelgenomen.
 
Klik hieronder om de resultaten van de laatst gehouden stemmingen te bekijken