“We maken momenteel dagen van zes ’s ochtends tot ’s avonds tien. Dat kan niet anders in deze tijd, het is zo ontzettend druk. We lopen hier met vijf man, maar we doen wat anderen met tien man doen. Energie genoeg. Iedereen hier heeft echt een ‘niet zeggen maar doen’ mentaliteit.” Het komt tijdens het gesprek, aan de koffie boven de showroom van Odink in Hardenberg, regelmatig terug. Andries Odink is een aanpakker voor wie keihard werken een vanzelfsprekendheid is. “Ik erger me mateloos aan collega’s die in de zomer drie weken dicht gaan. Je bent als zonweringsspecialist een seizoenbedrijf. Dan kun je toch niet sluiten, middenin de zomer. Juist in deze tijd moet je keihard werken. Over paar maanden kan er maar zo een giga dip achteraankomen. Dit is de kers op de taart, van deze periode moet je het hebben. Je weet niet wat er over drie maanden of volgend jaar gebeurt. Het is dus nu een kwestie van even doorpakken.”

Met de paplepel ingegoten
Zes dagen per week, inclusief koopavond, is de fraaie, strak ingerichte showroom met ruim 300m2 zonwering en overkappingen, geopend. In 2020 is er nog een flinke verbouwing geweest. De zonweringszaak is gevestigd tegenover de woonboulevard in Hardenberg. De locatie zorgt ervoor dat er regelmatig spontane aanloop is, zeker in de zomerperiode. Andries is blij met de locatie, ook de bereikbaarheid is optimaal, al is het af en toe ook een nadeel, zo’n woonboulevard op loopafstand. “Met speciale dagen, zoals Koningsdag of andere feestdagen, zijn zij open. Tja, wat doe je dan? Dan ga je zelf ook open.” En ze werken al zoveel. Twee keer per jaar een korte vakantie, maar verder zijn ze er altijd. Net als zoons Michel (25) en Melvin (19), die op termijn het stokje van hun ouders gaan overnemen. De oudste werkt inmiddels fulltime in het familiebedrijf, jongste zoon Melvin is nog bezig met zijn elektro-opleiding en werkt momenteel bij een ander bedrijf, maar daarnaast is hij ook al volop betrokken bij Odink Zonwering. Zodra hij volgend jaar klaar is met zijn opleiding, zal ook hij volledig in dienst treden bij het bedrijf van zijn ouders. “Hij is nu al, na zijn werkdagen, tot een uur of tien ’s avonds ook hier aan het werk. Dat harde werken, dat is ze met de paplepel ingegoten. Op zijn stageadres zeiden ze het ook: je ziet het toch, dat die jongen uit een ondernemersgezin komt. Een echte aanpakker”, lacht Andries. “Melvin heeft meer het karakter van Elvera, is wat rustiger. Michel lijkt op mij, die is net zo eigenwijs. Als hij te hard gaat, trapt de jongste op de rem. Die twee houden elkaar, net als Elvera en ik, mooi in evenwicht.”

Lange dagen
Met de opvolging zit het op termijn dan ook wel goed. Michel werkt al van jongs af aan in het bedrijf en inmiddels is hij ook aandeelhouder. “Een volwaardig lid van het bedrijf”, aldus Elvera. “Het is ook de bedoeling dat beiden in de BV komen en het straks dus helemaal gaan overnemen.” Dat straks, dat zal over een aantal jaren zijn. “Ik heb altijd gezegd: op m’n zestigste trek ik me terug. Ik word in januari 58 en dat meen ik nog steeds”, geeft Andries aan. “Dan ga ik drie dagen in de week werken, misschien af en toe een vierde dag, als het heel noodzakelijk is. Dat weten de jongens ook. Misschien worden ze straks wel de jongste ondernemers in de branche.”

Odink zonwering bestaat nu 28 jaar. “Wij zijn vanaf nul begonnen. Michel is een paar jaar geleden op een rijdende trein gestapt, eentje die al volop doordenderde. Dat was meteen heel druk, dan sta je er anders in. Wij zijn erin gegroeid, hij is erin gegooid.” Andries werkte destijds bij een zonweringsbedrijf, Elvera zit in de verpleging. “Ik maakte daar net zulke lange dagen als nu, vaak van een uur of zes tot ’s avonds negen. Ik was bijna niet thuis. Toen de vraag kwam of ik ook op zaterdagen wilde werken, besloot ik dat het genoeg was. Ik vond het werk hartstikke leuk en ik heb daar heel veel geleerd, maar genoeg is genoeg. Ik ben ergens anders gaan werken en in mijn vrije tijd deed ik er zonweringsprojecten bij. Toen onze oudste dochter werd geboren, begon ik echt voor mezelf. In het begin volledig in mijn eentje, met wat hulp van familie en vrienden. We hadden 30 vierkante meter aan huis. We hebben wonen en werken altijd gecombineerd. Sinds 25 jaar zitten we in Hardenberg. Michel heeft letterlijk zijn eerste stapjes tussen de zonwering gezet. In de afgelopen jaren hebben we steeds stappen naar een stukje groter gemaakt. In 2006 zijn we hierheen gegaan, na de verbouwing in 2016 hebben we ruim 1.400m2 opslag, een werkplaats, showroom, kantoor. En wederom onze woning naast de showroom. Dat bevalt goed, naast het bedrijf wonen. We hebben nooit last van klanten die ‘s avonds laat aanbellen.”

Letterlijk een familiebedrijf
Tot vandaag de dag is Odink altijd een echt familiebedrijf geweest. “Letterlijk, we werken alleen met familieleden. Wij, onze twee zoons. Hooguit af en toe tijdelijk iemand via een uitzendbureau. Onze dochters werken beiden in de verpleging, maar op piekmomenten springen ook zij bij. In de winter kunnen we het met onze gezinsbezetting goed aan, maar in piektijden is het soms wat lastiger. Eigenlijk kunnen we er wel iemand naast de familie bij gebruiken, wel twee zelfs, maar goede mensen vinden is een drama, laat staan twee.” En dus werkt de familie Odink zelf ieder moment dat nodig is. Want hoe druk het ook is, de klant is koning. “Wij staan echt voor onze klanten. Of het er nou eentje is van bij wijze van spreken honderd of van duizend euro. Ik heb er zelfs liever tien van honderd dan één van duizend. We reageren ook altijd heel snel op mailtjes, binnen 24 uur contact opnemen is wat we standaard proberen. Daar krijgen we ook altijd veel positieve reacties op. En heeft een klant een probleem, dan proberen we ook dat binnen 24 uur op te lossen. Natuurlijk lukt dat niet altijd. Zoals nu, met corona en middenin de zomer, is het zo hectisch. Dat moet je dan op tijd aangeven. Communicatie is heel belangrijk”, aldus Andries Odink.

Steeds wat groter
Bijna dertig jaar geleden alweer, is Odink begonnen met screens, knikarmen en rolluiken. “Ik maakte toen nog veel zelf”, vertelt Andries. “Assemblage doen we nog steeds, maar bepaalde projecten hebben we afgestoten, daarvoor ontbreekt de tijd. Op een gegeven moment kwam er van alles bij. Tuinkamers, schuifwanden, terrasoverkappingen. Mooie producten, waarmee je echt iets fraais neerzet.” De afgelopen anderhalf jaar, toen de coronapandemie volop speelde, heeft het bedrijf meer dan goed doorstaan. “Soms mocht het best een beetje minder. Het was enorm druk. Ik was hele dagen bezig met inmeten, soms wel acht tot twaalf adressen op een dag. Door heel Overijssel, een stukje Duitsland, Drenthe, Groningen, Friesland en deels Gelderland. Wij bedienen een gigantisch groot gebied. Aan montage kwam ik zelf niet meer toe. Normaal ging ik daar ook in mee, nu word ik echt puur ingepland voor speciale projecten, waar de ervaring om de hoek komt kijken of wat te groot is voor twee, drie man.” Inmiddels wordt de situatie voorzichtig aan weer “een beetje normaal”. Andries: “Maar dat geldt voor alles. Je moet ook weer strakker plannen. Anders dan tijdens de coronapiek, zijn mensen niet meer standaard thuis.” Hij vervolgt: “We hebben een hartstikke druk jaar achter de rug. Wij zijn blij met een aantal goede leveranciers waar we onze inkoop doen, zodat we onze voorraad steeds goed op pijl kunnen houden. Ook dankzij hen is dit mogelijk. Nu begint het wat te normaliseren. Hoe dit jaar verder gaat? Mijn gevoel zegt dat het vandaag of morgen maar zo ineens anders wordt. Weer een dikke crisis misschien, zoals nu kan het niet doorgaan. Er moet wat aankomen, als je nu al de grondstofproblemen om je heen ziet en van wat je hoort van collega-ondernemers. Ons voordeel is de ontwikkeling van bijvoorbeeld de energieprestaties, er liggen dus zeker kansen voor onze branche. Maar ik ga er wel vanuit dat er ook weer mindere tijden komen. Daarom geldt nu echt: pakken wat je pakken kan.” Om die reden begrijpt de ondernemer ook niet dat sommige van zijn collega’s hun vakantie in de zomermaanden plannen. “Je bent een seizoensbedrijf, dat is een keuze. Ik begrijp daar echt niks van. Wij hadden een leverancier die elk jaar dicht ging. Toen heb ik gezegd: ‘prima, maar dan wil ik wel voorraad, zodat ik de zomer door kan’. Waarop hij zei: ‘Je gunt mijn personeel geen vakantie’. Onzin, ik gun iedereen vakantie, maar je moet je zaken wel regelen.” Natuurlijk heeft hij zelf ook wel eens behoefte aan vakantie. “Maar dat moet in het najaar, in de zomer zijn we veel te druk. In januari of februari plannen we vaak een lang weekend weg, in oktober een week. Verder is de zondag onze vrije dag.” Hij lacht: “We houden van hard werken. Mensen vragen me wel eens: leven jullie ook nog een beetje? Maar voor mij is mijn werk mijn leven.”