Gaat het dan toch lukken? Corona onder controle krijgen? Het begint er langzaam een beetje op te lijken. Dankzij de opgeschaalde vaccinaties gaan de cijfers de goede kant op. Het R-getal ligt weer onder de 1, langzaam begint het oude leven terug te keren.
Corona heeft onverwacht een ongekend positieve impuls gegeven voor de zonweringsbranche. Zelden is er in korte tijd zoveel uitgegeven aan producten en diensten in en om het huis.
Maar de medaille kent ook een keerzijde: grondstoffen zijn fors duurder geworden en ook de transportprijzen zijn behoorlijk gestegen. Dat vertaalt zich in prijsverhogingen bij de zonweringsfabrikanten. De een na de ander moet zijn tarieven aanpassen, soms zelfs voor de tweede keer. En dan niet de gebruikelijke 1 à 2 procent, maar gemiddeld zo’n 6 à 10 %. Dat staat nog in schril contrast met de prijsverhogingen in de houtbranche: 50 tot 60% is daar geen uitzondering. En dan hebben we het nog niet eens over de tarieven van transport over zee: kostte een zeecontainer voor de Coronaperiode nog zo’n €700,-, inmiddels worden er bedragen betaald van rond de € 16.000,-!
Prijsverhogingen lijken erg, maar het heeft ook voordelen. Stel: je kocht vorig jaar nog een zonnescherm in voor € 1.000 en verkocht deze voor € 2.000. Dan had je € 1.000 marge.
Als je de prijsverhoging van 10% doorvoert in de verkoopprijs, dan heb je ineens (€ 2200 - € 1100 =) € 1.100 marge.
Of, andersom gerekend: je hoeft (afgerond) 10% minder hard te werken om dezelfde omzet te halen. Dat klinkt ook leuk, toch?
Maar: het belangrijkste voordeel van de coronadrukte: de prijsstunters zijn niet zo actief meer in de markt. Stonden voorheen de kranten en social media vol met advertenties van zonweringen met hoge kortingen, nu hebben de prijsneukers het waarschijnlijk ook veel te druk om nog goedkoop te zitten wezen. En dat is voor iedereen goed.
De orderportefeuille van de dealers is nog rijk gevuld: de magazijnen liggen nog vol met spullen die er dit jaar nog op moeten. De druk op de montagecapaciteit neemt toe. Gelukkig keren de monteurs terug van een welverdiende vakantie, dan kunnen ze weer met frisse moed er tegen aan.
Ik zelf werk al ruim 20 jaar voornamelijk met ZZP-ers. Vaklui, die elke week vaste dagen voor me werken. Prima ploeg. Ik help ze de winter door (waar andere opdrachtgevers in oktober zeggen: “tot volgend jaar februari”), maar verwacht dan wel dat ze het jaar erop weer acte de presence geven. Dat gaat al jaren goed. Om iets extra’s bij te verdienen, monteren ze in hun vrije uren zonwering voor ‘eigen’ klanten. Die doelgroep groeit natuurlijk ook de laatste tijd, waardoor de capaciteit en de bereidheid m.b.t. montagewerkzaamheden voor mij onder druk komt te staan. Ik sta zelf de laatste weken weer wat vaker op de trap. Heerlijk hoor, een paar dagen buiten werken. Je valt er wat van af (was hard nodig) en je maakt kennis met nieuwe technieken en producten.
Ik maak me geen zorgen om de omzet van volgend jaar. Dat komt wel weer goed. De uitdaging ligt in de montage. Krijgen we het er weer allemaal op met de bestaande garde? Ik hoop van wel, maar overweeg om toch maar weer wat monteurs in vaste dienst te nemen. Opleiden dus maar weer. Ben benieuwd of er nog wat schoolverlaters zijn te porren voor misschien wel het mooiste beroep in de techniek. We gaan het meemaken.

Zonnige groet,
Caby