Klik voor foto Klik voor foto Klik voor foto
 Klik voor foto Klik voor foto Klik voor foto
 Klik voor foto
 
Doekemeijer en Collega’s bestaat 50 jaar
 
“De continuïteit moet gewaarborgd blijven”
Dit jaar is het 50 jaar geleden dat het bedrijf Doeco werd opgericht in Waddinxveen, waar het bedrijf nog steeds gevestigd is. Dat jubileum is een prima moment om terug te kijken op een bijzondere geschiedenis, met oprichter Steef Doekemeijer. Maar we kijken ook vooruit. “Want de continuïteit van dit bedrijf moet gewaarborgd blijven.”
 
“50 jaar geleden begonnen we dit bedrijf als drie oud-collega’s, namelijk met Jos Hoogerwerf en Lia van Veen”, vertelt Steef Doekemeijer. “We kenden elkaar vanuit Erbi uit Alphen aan den Rijn. Dat was van oorsprong een Belgisch bedrijf: Eerste Ravelse Buizen Industrie. Daar werden destijds keukentafels en -stoelen gemaakt. Bij dat bedrijf waren we begonnen met de productie van aanrechtbladen, waarbij we de bladen verlijmden aan houten onderkanten. We hadden ook onze relaties binnen Contact Roestvrijstaal. Met ons drieën hebben we vanuit die deskundigheid een nieuw bedrijf opgestart. Ik was toen al elf jaar werkzaam met werkbladen. We noemden het bedrijf Doeco: Doekemeijer en Collega’s. Eerst hadden we een gehuurd pand aan de kant van het water in Waddinxveen. Vervolgens een nieuw pand, dat weer werd uitgebreid en daarna het huidige pand, dat ook al weer enkele malen verbouwd kon worden. Van oorsprong heb ik mijn ‘roots’ in Rotterdam. Dat is nog terug te zien in de bar van dit pand, waarin een schip centraal staat.”
 
Dat schip is een opvallend item binnen het pand…
“Dat klopt. We wilden in het begin vooral opvallen binnen de markt. Dat schip hielp daarbij, maar bijvoorbeeld ook dat we in onze folders en andere communicatie geen hoofdletters gebruikten. Dat was destijds heel modern. We presenteerden ons aan de telefoon ook allemaal met onze voornaam. Het is heel belangrijk dat je binnen keukenland probeert op te vallen. Zo reed ik altijd in een bijzondere auto en ik kleedde me ook altijd anders dan anderen. En bij ieder bezoek aan een relatie zorgde ik ervoor dat ik altijd een nieuw product kon presenteren. Dat kon bijvoorbeeld een keukenradio zijn, die onder een bovenkastje kon worden gemonteerd. Maar het kon ook een bijzondere sifon zijn die eenvoudig te monteren was. Dat leidt tot extra omzet, ook voor de afnemers. Want de klant vraagt om nieuwe producten. In het begin was echter vooral het product aanrechtbladen van belang.
We onderscheidden ons echter vooral ook, doordat we in nood- en spoedgevallen producten konden leveren die anderen niet konden leveren. Dat geldt ook nu nog steeds, omdat we veel op voorraad hebben. Sommigen zullen wellicht zeggen, dat die voorraad te groot is, maar er komt vaak vraag naar dergelijke producten. Onze kracht is dat we veel binnen een week kunnen leveren. Wanneer een bedrijf als Bribus kranen of sifons nodig heeft voor een bepaald project, dan kunnen wij dat leveren. Grote fabrikanten hebben vaak lange levertijden, terwijl wij spoedleveranties kunnen uitvoeren. Levertijden worden steeds belangrijker. Dat voorkomt dat keukens niet volledig kunnen worden afgeleverd en het voorkomt dus ook hoge faalkosten. We rijden met eigen transport en eigen chauffeurs door Nederland en België. We vernieuwen onze catalogi voortdurend, maar bieden die informatie ook online. In een keukenshowroom is een dergelijke catalogus toch nog steeds een praktisch middel binnen het verkoopgesprek. We zijn tegelijkertijd steeds op zoek naar nieuwe dingen, om bij de tijd te blijven. Dat doen we samen met onze toeleveranciers, waarmee we soms ook al 50 jaar contact hebben. We kiezen vooral voor Duitse kwaliteitsproducten; driekwart van onze producten komen uit Duitsland. We kopen bijvoorbeeld niets rechtstreeks uit China. We willen voorkomen dat onze afnemers met probleemproducten komen te zitten. Je zult onze naam Doeco ook niet op de producten zelf zien staan; eventueel alleen op de verpakking. We hoeven namelijk niet bekend te zijn bij de consument; alleen bij onze afnemers. Dat is een bewuste keuze. We ontvangen bijvoorbeeld ook geen consumenten meer in onze showroom.”
 
Wat waren de hoogtepunten voor u in de afgelopen 50 jaar?
“Vooral de bijzondere band met onze medewerkers. Thuis heb ik ruim 20 fotoalbums van reizen die ik met onze medewerkers heb gemaakt. We gingen als collega’s met onze vrouwen en mannen bijvoorbeeld tien dagen naar Las Vegas, San Francisco en Los Angeles. We stuurden dan onze relaties een kaartje met de mededeling dat Doeco even een weekje weg was. Of we gingen een aantal dagen naar Göteborg, Londen of Parijs. En een van de eerste reizen was naar Tunesië. Daarnaast cruisereizen naar Alaska en met 62 personen naar Italië… Ik heb namelijk ervaren dat onze medewerkers meer deden dan je eigenlijk van hen mocht verwachten. Tijdens zo’n reis kan je samen genieten en na afloop staan de neuzen allemaal weer de goede kant op. Momenteel hebben we 32 medewerkers in dienst, in Nederland en België. Ook in België zijn we namelijk 36 jaar geleden begonnen. Belangrijk was -en is- dat we heel goede medewerkers hadden, mensen die hart voor de zaak hebben. We hebben ook eigen chauffeurs, waarvan sommigen al 25 jaar voor ons werken. Het bedrijf heet niet voor niets Doekemeijer en Collega’s.
Ik ben natuurlijk ook blij met mijn gezondheid; ik heb alleen de eerste dagen van mijn leven in het ziekenhuis doorgebracht en daarna nooit meer. Het is geweldig om elke dag weer met plezier en met energie te kunnen beginnen. En het is leuk om met die energie ook nog steeds oude relaties van vroeger te kunnen bezoeken. Na ruim 50 jaar ken je zoveel mensen in keukenland…”

Waar staat Doeco over tien jaar?
“Ik ben nu nog directeur-eigenaar, maar wil eigenlijk aan de toekomst van het bedrijf werken door een nieuwe bedrijfsopbouw. Aangezien er veel goede mensen in dit bedrijf werken, zal dat prima zonder mij kunnen. Ik ben ook veel in Spanje, als projectontwikkelaar.
Het bedrijf is gezond, we hebben geen schulden bij de bank en de hypotheek van de panden is afgelost. Ik ben op zoek geweest naar iemand die dit bedrijf wilde overnemen. Dat is echter nogal moeilijk, aangezien banken tegenwoordig niet meewerken. Het belangrijkste vind ik namelijk de toekomstige werkgelegenheid van mijn medewerkers. Ik wil dat bij een overname het bedrijf levensvatbaar blijft en de werkgelegenheid behouden blijft. Daarom heb ik besloten, dat het bedrijf blijft zoals het is. Ik loop nog een periode mee, terwijl iemand die het vak kent mij gaat assisteren. Mijn meest ervaren medewerkers worden daarbij voor een deel mijn aandeelhouders. Ze werken dan deels voor hun eigen bedrijf. Zo komt het bedrijf uiteindelijk niet in vreemde handen en is de continuïteit gewaarborgd. En de keukenmarkt als geheel, die zal ook in de komende jaren een boeiende business blijven.”
 
 
◀ Terug Delen
 
 
Gerelateerde bedrijven
Relevante publicaties
Vertaal via Google