Ruim een jaar geleden kreeg ik op een feestje van mijn zonweringsvriendje Wilco van den Berg te horen dat Michel van Look (toen nog mede-eigenaar van Zonservice te Voorschoten) voornemens was te stoppen aldaar. Twee weken later vroeg ik hem bij mij te komen werken. En dat deed hij. Het was een unieke kans die ik niet wilde laten lopen. Iemand met veel ervaring in de zonweringsbranche die vrijkomt, kom je niet vaak tegen.

Nu zijn we een jaar verder. Ik heb veel aan hem gehad. Het is heel waardevol om te sparren met iemand die ook jarenlang een eigen zonweringszaak gehad heeft. Ook waren er soms verschillen in inzichten en ideeën, en soms stonden de muren bol van dynamiek, maar dat was prima. In goed overleg hebben we besloten om het jaarcontract niet te verlengen. We gaan als goede vrienden uit elkaar.

Michel gaat nu nadenken over zijn toekomst. Hij weet nog niet precies wat hij wil. Het zou kunnen zijn dat hij de branche uitstapt, maar als een grote partij in Zonweringsland zich meldt voor hem, is hij misschien nog wel een keer over te halen.

Zijn situatie zet mij wel aan het denken. Ik besef mij, dat ik mijn hele werkzame leven al in de zonwering zit. Wat zou IK vanaf morgen gaan doen als ik vandaag zou gaan stoppen? Heeft u zich die vraag weleens gesteld? Ik zou het eerlijk gezegd nog niet weten. Horeca lijkt mij wel leuk, maar daarvan zeggen ze dat het meestal hard werken is voor weinig geld. Dat doe ik nu al, dus da’s misschien niet zo handig. Iets met BBQ-en dan misschien? Ik moet zeggen dat ik daar wel heel veel energie van krijg. Vooral als ik samen met mijn zoon (Sjors, de slager) aan die Eggs loop te rammelen. Maar ik krijg er ook een dikke pens van, als ik heel eerlijk ben. Ik ben naast Grillmaster ook Keurmeester, had ik mezelf aangeleerd. Dus dat BBQ-en is ook niet voor de handliggend.

Hoe meer ik erover na denk, hoe ouder ik me voel. Zit ik nu in een midlife-crisis? Ik mag het niet hopen. Alleen door de situatie waar Michel in zit, triggert de vraag mij wel. Maar na een nachtje erover geslapen te hebben, heb ik besloten dat ik toch maar in de zonweringsbranche blijf. Het heeft toch ook wel zijn charmes. Ik realiseer me bewust dat we eigenlijk een heel mooi ambacht uitoefenen, met steeds mooiere producten. En de markt zit in de lift. Voor volgend jaar ligt er weer een mooie uitdaging te wachten. Met een mooi team gaan we bewuste keuzes maken, om een beter rendement te bereiken. Dat is zeker.

Ben benieuwd wat Michel gaat doen. Stilletjes hoop ik dat hij toch de horeca in gaat. Mocht hij daarvoor kiezen, dan kom ik zeker een bitterballetje en een biertje bij hem halen en heffen we het glas op een fijne samenwerking en een mooie toekomst. Op de zonwering. En op u allen, vakbroeders en –zusters.

Het is een mooi vak.
En dat is het.
Proost!